Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός π?
?υ απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσειδώνος και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα κ
αι ??η γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικό
τητα κ
αι ??η δράματική δύ
ναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχετ
αι ??ην άρνηση του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύ
ναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, τ?
?υ αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις κ
αι ??ρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι
είτε φιλάλητη
είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικό
τητα κ
αι ??η δράματική δύ
ναμη, ενώνοντας τη θάλασσα κ
αι ??ο νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.